Tezcatlipoca vel. Ofelia

Historia tego naszyjnika jest całkiem skomplikowana. Kiedyś na grupie sutaszowej, scrollując sobie fb zobaczyłam wyzwanie na naszyjnik dla Ofelii, Dziewuszka, owa Ofelia namalowana, przyodziana w niebieską suknię i z rozwianym włosem przemykała się przez las. Sobie pomyślałam, że ten lapis lazuli i te złote koraliki idealnie się nadadzą. Nie wiedziałam jednak, czy starczy mi sutaszu. Na wygnaniu zapasy się powoli kończą. Na szczęście już niedługo do domu.

Sutaszu starczyło, kamyk główny dorobił się promyczków dookoła, zapięcia i wszystkiego. Okazało się, że ta samotna bermuda blue też idealnie pasuje (finalnie rozpruta i obszyta według innego wzoru, niż ten Kasi do WOŚPowego projektu, z lekkimi modyfikacjami według Kasiowego projektu).

Ba. I nawet zdjęcia udało mi się zrobić, a że dzisiaj koczuję w Starbucksie, to tak sobie pomyślałam, że nawet je zdążę obrobić. No i siadłam, zaczynam obrabiać a tu psikus nr. 1 - nie wiem, gdzie mi się podział plik z logiem, ani jednego ani  drugiego znaleźć nie mogę, nosz diabeł ogonem nakrył! Psikus nr. 2 - wiem, że wyzwanie znalazłam na grupie sutaszowej na fb, więc próbuję je teraz wyszukać, a tu ani widu ani słychu wyzwania. Się poddałam, pomyślałam, pal licho, naszyjnik przywoity, znajdę inną nazwę, opublikuję, bo tu długo było pusto. 

W połowie obrabiania się poddałam, czcionki mi nie pasuję, nazwa nie do końca leży. To, co już zapisałam w .jpg zostało, kolejne zdjęcia bez żadnych napisów, takie puste. Bo czas się kurczy a tu jeszcze trzeba notkę opublikować. 

Coś mnie jednak natchnęło, żeby jeszcze raz przejrzeć fb, poszukać dokładniej. Bo wyzwanie nie mogło od tak wyparować, no! Kreatywny Kufer? Nie, to nie to... Sutasz info! Yup! Znalazłam. Więc oto moja Ofelia, która przez przypadek stała się Tezcatlipocą (: Oczywiście zgłaszam do wyzwania, które po wielu trudach odnalazłam (: